ΡΙΓΑΝΗ ΤΡΙΜΜΕΝΗ Α1100Α ΕΛΛΑΔΑΣ

Η ρίγανη (Ορίγανον το κοινόν, Origanum vulgare) είναι αρωματικό ποώδες, πολυετές, θαμνώδες φυτό της Μεσογείου και της Κεντρικής Ασίας.

Προέρχεται από τις λέξεις όρος και γάγνυμαι, που σημαίνει χαίρομαι. Λόγω της ικανότητας της ρίζας του φυτού να αποτρέπει το ξέπλυμα του χώματος από τα νερά της βροχής, ονομάστηκε «χαρά του βουνού».

Ανήκει στην οικογένεια των Χειλανθών και στο γένος Origanum. Σε αυτό το γένος περιλαμβάνονται τα υποείδη της ελληνικής γής vulgare, hirtum.

Η ρίγανη είναι πολυετές φυτό, που φτάνει τα 90 εκ. και έχει ξυλώδη και χνουδωτό βλαστό. Εμφανίζεται με πυκνά τριχωτά φύλλα και λευκά, ροζ ή κόκκινα άνθη.

Φύεται σε ορεινές περιοχές και οι απαιτήσεις της σε θερμοκρασία, νερό και θρεπτικά συστατικά είναι μικρές. Το εύρος ανάπτυξης είναι μεγάλο και κυμαίνεται από 4 – 30 ^οC, ενώ αντέχει και σε ακραίες θερμοκρασίες.

Η χαρακτηριστική ευωδιά της απλώνεται στην φύση τους καλοκαιρινούς μήνες οπότε είναι και η ώρα της συγκομιδής. Ανάλογα με το έδαφος και το υψόμετρο, η γεύση της Ρίγανης είναι διαφορετική.

Δίνει την πιό έντονη γεύση της, πλούσια σε έλαιο όταν προέρχεται από μέρος ηλιόλουστο, ξερικό και σε μεγάλο υψόμετρο, ενώ σε πιο χαμηλό υψόμετρο και σε πιο εύφορο μέρος, δίνει πιο ήπια γεύση. Εμείς έχουμε επιλέξει για εσάς φυτά τα όποια συλλέγονται από ορεινές περιοχές για ενισχυμένο και αυθεντικό άρωμα.

Λόγω της μοναδικής γεύσης που έχει η Ρίγανη, έχει επιχειρηθεί η καλλιέργειά της σε πολλές χώρες του πλανήτη χωρίς βέβαια να αποδώσει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα εφ’ όσον δεν υπάρχουν πουθενά παρόμοιες συνθήκες για την ανάπτυξή της παρά μόνον στην Ελλάδα όπου παραδοσιακά είναι αυτοφυής. Η συλλογή της γίνεται τη περίοδο της πλήρους ανθοφορίας και κατόπιν αποξηραίνεται. Έτσι διατηρεί την μυρωδιά της και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά της πιο έντονα.

Στην τελική της μορφή η rigani μπορεί να είναι σε μάτσο (μπουκέτο), ή τριμμένη, οπότε είναι έτοιμη είτε για οικιακή χρήση, είτε στην βιομηχανία τροφίμων. Ο ανθός του φυτού αποτελεί την καλύτερη ποιότητα Ρίγανης, ενώ χρησιμοποιούνται και τα φύλλα του φυτού για να δοθούν διάφορες ποιότητες ρίγανης ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες.

Στην αρχαιότητα ο Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε τη ρίγανη για τη θεραπεία παθήσεων του αναπνευστικού ενώ είναι σημαντικό τονωτικό, διουρητικό και διεγερτικό.
Ακόμα ο Αριστοτέλης παρατήρησε πως οι χελώνες μετά την κατάποση φιδιού έτρωγαν ρίγανη. Αυτό οδήγησε στο συμπέρασμα πως προστάτευε τον οργανισμό από το δηλητήριο.

 Σήμερα η ρίγανη χρησιμοποιείται κυρίως στο μαγείρεμα νοστιμίζοντας παραδοσιακά πιάτα της Μεσογειακής διατροφής (απαραίτητη στην Ελληνική αλλά και την Ιταλική κουζίνα).

Οι θεραπευτικές ιδιότητες οφείλονται στο αιθέριο έλαιο, που συνίσταται από καρβακρόλη και θυμόλη, γνωστές αντιοξειδωτικές ουσίες. Μεγάλη είναι ακόμα η περιεκτικότητα σε βιταμίνη C, φυτικών ινών, σιδήρου και β καροτίνης. Η ρίγανη δρα ενάντια σε μικροοργανισμούς, κυρίως βακτηρίων και εμφανίζει αντιοξειδωτική, κυτταροτοξική και εντομοκτόνο δράση.

Έχει παρατηρηθεί επίσης ότι βοηθάει στην καταπολέμηση του ενοχλητικού βήχα. Για να παρασκευάσετε ρόφημα ρίγανης θα χρειαστείτε:

1 κ.σ. ρίγανη

1 φλιτζάνι νερό

ζάχαρη ή μέλι

Βράζετε μαζί, νερό και  μια κοφτή κουταλιά της σούπας ρίγανη.  Μόλις κοχλάσει είναι έτοιμη. Στραγγίζετε και προσθέτετε ζάχαρη ή μέλι ανάλογα την προτίμησή σας. Η γεύση είναι πικρή και δύσκολα την πίνει κανείς σκέτη. Αν θέλετε για πιο ελαφριά γεύση βάλτε λιγότερη ρίγανη.